Aleksandr BLOK

Ve katlanılmayacak hiçbir şey yoktur artık Sezilmez nasıl akıp gittiği uzun yolların Parlayıverdiğinde, uzakta bir yerde Atkının altından bir anlık bakışın Ve usul bir tasayla çınladığında Boğuk türküsü arabacının…

Aleksandr  BLOK

Rus şair ve oyun yazarı Aleksandr Aleksandroviç Blok 16 Kasım 1880 tarihinde St.Petersburg'da (Rusya) doğdu, 7 Ağustos 1921 tarihinde aynı kentte Petrograd'da (SSCB) yaşamını yitirdi. Akademik ve bohem bir çevrede büyüdü ve yaşadı. St.Petersburg Üniversitesinde önce hukuk sonra tarih ve felsefe öğrenimi gördü. Başta  Fransa ve İtalya olmak üzere birçok kez Avrupa'yı gezdi. Skorbüt ve nevrasteni hastalığına yakalandı. Birinci Dünya Savaşı'nda cephe gerisinde
görev aldı. Rus Devrimi'nden sonra devlet tiyatroları yönetmenliği, Petrograd Şairler Birliği başkanlığı,  Zapiski Mechtatelei (Dreamers' Notes, Hayalperestlerin Tezkeresi) dergisinin editörlüğünü yaptı. Rus Sembolizminin önde gelen temsilcilerindendir.

DURGUN YILLARDA GELMİŞ OLANLAR DÜNYAYA

Durgun yıllarda gelmiş olanlar dünyaya

Anımsamazlar geçtikleri yolları;

Biz, Rusya'nın korkunç yıllarının çocukları -

Gücümüz yok hiçbir şeyi unutmaya.

Yakıp kavuran, kül eden yıllar !

Çılgınlığın mı, umudun mu kökü gizli sizde?

Savaş günlerinden, özgürlük günlerinden

Kanlı bir parıltı kaldı yüzlerde.

Uğultusu tehlike çanlarının

Dilsiz olmaya zorladı bizi.

Uğursuz bir boşluk kapladı

Bir zaman coşkuyla dolu yüreklerimizi.

Varsın, üstünde ölüm döşeğimizin

Uçuşsun bir karga sürüsü, bağırışlarla -

Tanrım, seyretsinler âlemini senin

Kimler daha lâyıksa!

            Aleksandr BLOK

            Çeviren : Ataol BEHRAMOĞLU 

GECE. ŞEHİR UYUMUŞ.

* * *

Gece. Şehir uyumuş.

Kocaman pencerenin ardında

Can çekişen bir adam gibi

Sakin, heybetli.

Camın önünde kederli biri

Küsmüş talihine,

Göğsü bağrı açık

Yıldızlarda gözleri.

-Yıldızlar, yıldızlar!

-Nedir kederimin sebebi?

Yıldızlarda gözleri.

-Yıldızlar, yıldızlar!

-Nereden geliyor bu keder?

Ve yıldızlar konuşuyor

Anlatıyorlar her şeyi.

Aleksandr BLOK

Çeviri: Melih Cevdet ANDAY - Erol Güney

MAVİ YAĞMURLUK

Yiğitliği, kahramanlığı, şânı

Bu kahpe dünyada unuturdum ben

Yanlı bir çerçevede ışıdı mı

Yüzün önümdeki masa üstünden.

Gün geldi ve sen gidiverdin.

Geceye attın aziz yüzüğünü.

Yazgını bir başkasına verdim,

Unuttum ben o güzel yüzünü.

Günler geçti, hep telaş içre,

Hayatımı yıktı şarap ve tutku�

Birden hatırladım ben seni ve

Gel dedim, gençliğime çağrıydı bu�

Çağırdım ama gelmedin nedense,

Çok gözyaşı döktüm, ilgisiz kaldın,

Mavi yağmurluğunu mahzun giyindin de

Yağışlı gecede benden ayrıldın.

Bilmem, gururun nereyi tuttu mesken.

Tatlımsın, sevgilimsin, her şeyimsin�

Mavi yağmurluğunla düşe daldım ben,

Yağışlı gecede giyip gittiğin�

Düş kurulmaz, yok artık şefkat ve ün.

Her şey bitti, geldi gençliğin sonu!

Yok artık yalın çerçevede yüzün,

Elimle masadan kaldırdım onu.

1908

Aleksandr BLOK

Çeviri: Ahmet NECDET - Kanşaubiy MİZİEV

RUSYA

İşte o altın yıllarda olduğu gibi

Aşınmış üç eyer kayışı sallanıyor yine

Ve renk renk üç tekerlek dingili

Dalıp çıkıyor eğri büğrü izlere�

Rusya, yoksul Rusya!

Kül rengi köy evlerin senin

Ve rüzgârın taşıyıp getirdiği türküler

Gözyaşları gibidir ilk sevgimin

Acımak elimden gelmez sana

Ben kendi boğuntumu yaşamaktayım şimdi�

Git, istediğin büyücüye

Teslim et haydut güzelliğini!

Varsın büyülesin seni ve aldatsın

Yok olmazsın yitip gitmezsin nasıl olsa

O güzel çizgilerin belki

Dumanlanır biraz, kaygıyla�

Ne çıkar bir kaygı daha eklenmişse

Çağıltılı nehre bir gözyaşı daha damlamış ne çıkar�

Sen o'sun yine, ormanlar, tarlalar�

Ve kaşlarına kadar nakışlı bir boyun atkısı�

Ve katlanılmayacak hiçbir şey yoktur artık

Sezilmez nasıl akıp gittiği uzun yolların

Parlayıverdiğinde, uzakta bir yerde

Atkının altından bir anlık bakışın

Ve usul bir tasayla çınladığında

Boğuk türküsü arabacının�

1908

Aleksandr BLOK

Çeviri: Ataol BEHRAMOĞLU

SANATÇI

Yaz sıcakları da geçer kış fırtınaları da

Geçer şenlikleriniz matemleriniz geçer

Ve ben bastırmak için yüreğimdeki özlemi

Bilinmedik bir türkünün doğmasını beklerim.

Geçer şenlikleriniz matemleriniz geçer

Kapmak ve dondurmak ve belirlemek için.

Umudumun katına ucu ucuna seçilen

İnce bir iplik gibi uzanıyor şimdi.

Deniz mi uğulduyor? Dallarda şarkı söyleyen

Bir su perisi mi var yoksa zaman mı durdu birden?

Ya mayıstır aylardan, ve elma ağaçlarının çiçeğini

Örten kar dökülüyor? Ya da gizlice bir melek geçti?

Sabırlı akışında saat ebediyeti taşır şimdi.

Durmadan genişler aydınlık, sesler ve hareketler.

Coşkuyla dolu geçmiş, geleceği seyreder�

Şimdiki zaman ve tüm acımsayışlar çoktan uçup gitti.

Ve, yeni ruhla bilinmedik güçlerin

Kendi kendilerini yarattığı son uçta

Melûn bir gökgürültüsüdür kaplar tüm varlığımı:

Yaratıcı düşünceyi zorlayıp devirmekteyim.

Soğuk bir kafese kapatır bu doğan küçük kuşu

Çeker giderim işte, bu kuş hürriyet kuşu,

Ölümü bizden uzaklaştırmak isteyen ve sadece

Ruhu kurtarmak özlemiyle durmadan uçan kuş bu.

Ve işte kafes: Tunçtan, ağır mı ağır;

Altın kafes duygusunu uyandırır akşam güneşinde.

Ve benim güzel kuşum keyfi geldiğinde,

Bir oraya bir buraya, türkü tutturur.

Kuşumun kanadı kesik, türküleri nakarat�

Ama pencerenin altında kalakalırsınız işte böyle.

Sevdiniz değil mi türkülerini? Bense yorgun bitik,

Yeni bir kuş bekliyorum� yeni bir sıkıntının içinde.

1913

Aleksandr BLOK

Çeviri: Attila TOKATLI