MEMLEKETİMİN ŞARKILARI

Ben, bizden olan bütün insanların dostu;

Adı, haritalarda bile bulunmayan

Bir köyündenim Anadolu'nun.

Güzel şeylere hasrettir memleketim,

Güzel şeylere hasret bu dünya.

Yıllardır, kanda ve ateşte mısralarım

Yanan şehirlerin,

Ağır tankların tekerlekleri arasında.

Biliyorum,

Yaylım ateşlere girilmiştir gönlümüzce

Pasifik kıyılarından Volga'ya kadar.

Benim arzumanım kaldı

Hürriyet boylarında tank oynatanlarda.

Bütün kıtalarda

Tulu arzda, islam içinde, küffar içinde

Mülhit, mümin ve vatanseverim.

Fakir, cefacı topraklarım içinde

Mendil tutanım, diz vuranım, baş çekenim

Zeybekte, halayda, tamzarada...

Ben küçük Yusuf'um Çit köyünde

Çapak çapak ela gözlerim;

Kıl keçim kısır, annemin memesi yara.

Benim saçlarım belik belik,

Bıyıklarım burma burma

Gözlerim kara kıyma renginde, ama

Erzincan oynamış ağlamışım

Irgatlık etmişim el kapısında.

Dolu vurmuş bahçelerimi,

Çekirge inmiş tarlarıma.

Ben bir yolcuyum hemşeri

Manisa bağlarından geçtim

Aydın incir tarlalarından.

Çığlıklar getirdim

Üzümleriyle beraber çürür gibi düşen

İnsanlarımdan.

Sıcak tuzsuz gevreklerinizi yemişim

Alaca karanlıkta... Buca'lı işçilerim.

Unutur muyum seni

Derdini, ekmeğini bölüştüğüm

Türküleriyle bizi ağlatan memleketlim.

Karadeniz'in Rumelikarı tütünü,

Bende türküler oldu ağlamaklı,

Bende türküler oldu dizim dizim.

Doldurdum sineme, ciğerlerime,

Doldurdum derdi mihneti

Pamuk tozunu, kömür tozunu;

Memleketimin şarkıları kadar acı çektim.

Ben Ahmet Çavuş'um

"Attığım kurşunlar gitmezdi boşuna

"Şimdi kuzgunlar iner taze leşime".

"İki kere kesemden everdiğim"

Dost dediğim kıydı bana.

Ben Kürtoğluyum derim ki "Yiğitlik kadim"

Ben Nazif'im "Urfa'ya karşı vurdular beni"

Ağlasın Urfa.

Ben şairim

Halkların emrinde, kolunda, safında.

Satırlarım vardır kahraman,

Satırlarım vardır cılız, cesur ve sıtmalı.

Ahdim var :

Terli atlet fanilalı göğüslerden

Püfür püfür geçeceğim.

Bir de aşıkım, kanlıbıçaklı

Yar için serden geçeceğim.

İnan ki ciğerparem, inan ki sevgilim

Bu hususta :

"Üçten, beşten, senden geride kalan değilim"

Enver GÖKÇE